Για δεύτερη φορά στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά, γεννήθηκε ένα παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση που έχει τρεις γονείς. Ενα ζευγάρι Ουκρανών, που αδυνατούσε να τεκνοποιήσει φυσιολογικά, κατέφυγε στη δοκιμασμένη πλέον μέθοδο και σήμερα σφίγγει στην αγκαλιά του τον καρπό της ευτυχίας του.
Στην πραγματικότητα, το βρέφος που είναι το δεύτερο που γεννιέται από τρεις γονείς, είναι το πρώτο που δημιουργείται με την πειραματική μέθοδο της προπυρηνικής μεταφοράς. Πέρυσι στο Μεξικό είχε έλθει στον κόσμο το πρώτο μωρό από τρεις βιολογικούς γονείς, αλλά με τη βοήθεια μιας διαφορετικής τεχνικής υποβοηθούμενης γονιμότητας. Η λύση των «τριών γονέων» έχει επινοηθεί προκειμένου να βοηθήσει γυναίκες που διαθέτουν ελαττωματικά μιτοχόνδρια να αποκτήσουν παιδί, στο οποίο δεν θα κληροδοτήσουν γενετικές μιτοχονδριακές παθήσεις.
Ετσι αφαιρούνται τα προβληματικά μιτοχόνδρια της μητέρας και αντικαθίστανται από άλλα υγιή (του τρίτου γονέα, κάποιας γυναίκας που τα δωρίζει). Τα βρέφη που έρχονται στον κόσμο περιέχουν γενετικό υλικό από τη μητέρα (τον πυρήνα του ωαρίου), του πατέρα αλλά ταυτόχρονα και της δότριας, η οποία παρέχει το ωάριο με τα υγιή μιτοχόνδρια. Σε αυτό το ωάριο εισάγεται ο κυτταρικός πυρήνας της μητέρας, αφού φυσικά προηγουμένως έχει αφαιρεθεί ο δικός του πυρήνας.
Στην περίπτωση του ζεύγους από την Ουκρανία, οι γιατροί στην κλινική Ναντίγια του Κιέβου, με επικεφαλής τον δρα Βάλερι Ζούκιν εφάρμοσαν την ίδια τεχνική, παρότι το ζευγάρι δεν έπασχε από κάποια μιτοχονδριακή πάθηση αλλά αντιμετώπιζε προβλήματα υπογονιμότητας, τα οποία δεν στάθηκε δυνατό να αντιμετωπιστούν με τις συμβατικές μεθόδους τεχνητής γονιμοποίησης. Πάντως, πολλοί επιστήμονες που δεν έχουν καμία σχέση με τους Ουκρανούς ειδικούς προειδοποιούν ότι η «προπυρηνική μεταφορά» είναι μία μέθοδος «άκρως πειραματική», ότι δεν έχει αξιολογηθεί επαρκώς από την ιατρική κοινότητα, καθώς και ότι εγείρεται πληθώρα διλημμάτων ηθικής φύσεως αναφορικά με τη χρήση της.