Οι αυτοδιοικητικές εκλογές απέχουν ένα μήνα και είναι μια καλή ευκαιρία, να μιλήσουμε για την “Πόλη του Νότου”, “τη Νύφη του Λιβυκού Πελάγους” και “τη Νοτιότερη πόλη της Ευρώπης”. Μεγάλα λόγια χωρίς αντίκρισμα, όταν την Ιεράπετρα την έχουν βάλει εδώ και χρόνια στη μηχανή που την ξηλώνει, σαν υφαντό που ξηλώνεται και γίνεται κλωστές.
Μία περιήγηση στο Internet
Έκανα ένα διαδικτυακό ταξίδι στο Internet για πολλές ημέρες. Βρήκα σχόλια και περιγραφές ελλήνων και ξένων επισκεπτών για την Ιεράπετρα (των ξένων, μόνο στην αγγλική γλώσσα γιατί μέχρι εκεί φτάνει η γλωσσομάθειά μου). Ανακάλυψα θετικά, θερμά και ενθουσιώδη σχόλια που ανοίγουν την καρδιά αλλά και αρνητικά, από εκείνα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί, δεν θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι καλύτερα, να είναι διαφορετικά; Σε όλα αυτά πρόσθεσα και όσα ακούμε στις καθημερινές συζητήσεις με φίλους, γνωστούς, στις παρέες, στις συναντήσεις, από εκείνους που ζουν στη πόλη. Τέλος παραθέτω και προσωπικές απόψεις.
Τα καλά και τα ωραία …
Στο διαδίκτυο, τα σχόλια για την Ιεράπετρα περιλαμβάνουν την κρητική φιλοξενία, τη γευστική παραδοσιακή κουζίνα, το ήπιο κλίμα, τις απέραντες παραλίες και τα καθαρά νερά της περιοχής. Αυτά εξηγούνται, καθώς η Ιεράπετρα έχει διατηρήσει τις παραδοσιακές αξίες, τα ήθη και έθιμα, την πατροπαράδοτη φιλοξενία, τον τρόπο παρασκευής του φαγητού που διατηρεί ακόμα -σχεδόν αναλλοίωτα- τα στοιχεία της μεσογειακής διατροφής. Οι παραλίες της Ιεράπετρας κερδίζουν γαλάζιες σημαίες, διεθνές σήμα καθαρότητας και καταλληλότητας των νερών.
… αλλά και τα άσχημα
Έχει μεγάλη σημασία να μιλάμε για όσα λείπουν από μια πόλη και για όσα την πληγώνουν, γιατι έτσι μπορούμε να τα αλλάξουμε και να βλέπουμε προς το μέλλον. Αν η κεντρική εξουσία, από πολλά χρόνια αδιαφορεί για την Ιεράπετρα, τι πρέπει να κάνουμε εμείς που ζούμε εδώ;
Να δούμε ξεχωριστά τις πτυχές που συνθέτουν τη φυσιογνωμία μιας πόλης.
Δρόμοι και Πεζοδρόμια
Σε κεντρικούς δρόμους δόθηκε πλάτος στα πεζοδρόμια σε βάρος του πλάτους του δρόμου. Μία πόλη που αγαπά τον τουρισμό, δεν μπορεί να δυσκολεύει τα τουριστικά λεωφορεία να περνούν και να στρίβουν. Μεγάλος χώρος μπροστά στο Κάστρο έχει πεζοδρομοποιηθεί και είναι ένας νεκρός χώρος, χωρίς κανένα όφελος και αποκλείει τη στάθμευση λεωφορείων για επισκέπτες στο Κάστρο. Στους κεντρικούς δρόμους δημιουργήθηκαν χώροι για στάθμευση, με γωνιές που πετάγονται απότομα μέσα στο δρόμο και αποτελούν κίνδυνο για ατύχημα, κυρίως το βράδυ.
Σήμανση και ενημερωτικές πινακίδες
Η ελλιπής σήμανση των δρόμων, κυρίως προς τα χωριά, όπως και η έλλειψη των ενημερωτικών πινακίδων για τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν οι επισκέπτες, είναι μεγάλο πρόβλημα. Μπορούν να ταλαιπωρήσουν και να καταστρέψουν μια ημερήσια εκδρομή. Να φανταστούμε μία συντροφιά επισκεπτών, βολεμένων και ετυχισμένων μέσα στο ενοικιαζόμενο αυτοκίνητό τους, που φτάνει σε ένα σταυροδρόμι. Πινακίδα που να γράφει ένα όνομα με ένα βέλος που να κατευθύνει, δεν υπάρχει. Που θα κατευθυνθεί η χαρούμενη παρέα; Ευθεία, δεξιά ή αριστερά; Η απουσία της πινακίδας μπορεί να είναι ανάμεσα σε όσα θα αφηγούνται, όταν επιστρέψουν στη πατρίδα τους. Πρέπει η Ιεράπετρα να χρεώνεται κάτι τέτοιο;
Καθαριότητα
Η ύπαρξη αδέσποτων σκύλων έχει σαν αποτέλεσμα ακαθαρσίες τους δρόμους της πόλης και στις μη ελεγχόμενες παραλίες, οι οποίες δεν έχουν χαρακτηριστεί πολυσύχναστες. Να γνωρίζουμε ότι τα υγρά απόβλητα των ζώων είναι αδύνατον να απομακρυνθούν από την άμμο ή τα βότσαλα της παραλίας και μένουν εκεί.
Η καθυστερημένη συλλογή των σκουπιδιών σε ορισμένα σημεία της πόλης, ξεχειλίζει τους κάδους και οι σακούλες στοιβάζονται σαν ένα πλαστικό περιδέραιο, γύρω – γύρω. Μερικοί κάδοι δεν καθαρίζονται σωστά και σκορπάνε μυρωδιές. Οσμές και θεάματα.
Υπαίθρια έργα τέχνης
Αξιόλογα έργα τέχνης, σε δημόσιους χώρους, είναι τα δύο έργα του Μέμου Μακρή, η αγρότισσα στη πλατεία Νικολάου Πλαστήρα, το μνημείο των μαχητών της κεντρικής πλατείας και το έργο του Μιχάλη Βουζουνεράκη στη πλατεία Μικρασιατών. Δεν θα συγκατέλεγα στα έργα τέχνης το χονδροειδές δελφίνι, που χώνει το ρύγχος του σε τελείως επίπεδη τσιμεντένια επιφάνεια που υποτίθεται ότι είναι νερό και δεν παρουσιάζει την παραμικρή αναταραχή παρ όλο που το ρύγχος βουτάει με ορμή μέσα στο νερό. Ας αφήσουμε που το δελφίνι κοντεύει να γίνει σύμβολο της πόλης.
Μουσεία
Στην Ιεράπετρα υπάρχει η αρχαιολογική συλλογή που στεγάζεται σε ένα από τα κτίρια που έχουν αρχιτεκτονική φυσιογνωμία. Ειδικά όμως για τα μουσεία, αξίζει να αφιερώσουμε μερικές γραμμές παραπάνω.
Κάναμε μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο και συγκρίναμε την Ιεράπετρα, με πόλεις της Ελλάδας με παρόμοιο ή μικρότερο πληθυσμό, που διαθέτουν πολιτιστικά κέντρα.
1. Νάουσα (πληθυσμός 18.800 – 5 Μουσεία) 1) Ιστορικό και Λαογραφικό, 2) Οίνου και Αμπέλου, 3) Μουσείο Βλάχων, 4) Εύξεινος Λέσχη Ποντίων, 5) Συλλογή κλασικής μουσικής.
2. Καστοριά: (Πληθυσμός 13.387 – 5 Μουσεία) 1) Λαογραφικό, 2) Κέρινων ομοιωμάτων, 3) Βυζαντινό, 4) Ενυδρείο, 5) Ενδυματολογικό.
3. Γρεβενά: (Πληθυσμός 13.137 – 2 Μουσεία) 1) Λαογραφικό, 2) Μουσείο μανιταριών.
4. Μεσολόγγι: (Πληθυσμός 12.785 – 2 Μουσεία) 1) Μουσείο άλατος, 2) Ιστορικό.
5. Άγιος Νικόλαος: (Πληθυσμός 11.421 – 2 Μουσεία) 1) Αρχαιολογικό, 2) Λαογραφικό.
6. Σητεία: (Πληθυσμός 9.348 – 3 Μουσεία) 1) Αρχαιολογικό, 2) Λαογραφικό, 3) Μουσείο νερού και υδροκίνησης.
7. Καλαμπάκα (πληθυσμός 8.330 – 4 Μουσεία) 1) Φυσικής Ιστορίας & Μανιταριών, 2) Ελληνικής Παιδείας, 3) Κέντρο Ψηφιακής Προβολής της Ιστορίας και του Πολιτισμού των Μετεώρων, 4) Μουσείο Γεωλογικών Σχηματισμών Μετεώρων.
8. Άμφισσα: (Πληθυσμός 6.919 – 2 Μουσεία) 1) Αρχαιολογικό, 2) Δημοτική πινακοθήκη.
9. Διδυμότειχο (πληθυσμός 9.260 – 3 Μουσεία) 1) Στρατιωτικό, 2) Βυζαντινό, 3) Λαογραφικό.
10. Ιεράπετρα: (Πληθυσμός 16.139) – Αρχαιολογική Συλλογή.
Δεν αναφέρουμε τα μουσεία που έχουν δημιουργηθεί από πρωτοβουλίες, αγάπη και πάθος των κατοίκων όπως το Λαογραφικό Μουσείο της Βαϊνιάς.
Η σύγκριση είναι απογοητευτική για την Ιεράπετρα. Ιδέες όπως μουσείο Οίνου και ρακής, Μουσείο λαδιού, Δημοτική πινακοθήκη, Λαογραφικό μουσείο κ.ά. είναι πρόκληση για την Ιεράπετρα που παράγει κρασί, ρακή, λάδι. Ας σκεφτούμε πως θα ήταν να υπήρχαν αντίστοιχα μουσεία στην Ιεράπετρα. Μα δεν υπάρχουν τα κατάλληλα κτίρια; Χώροι όπως το “Στέκι της Νεολαίας”, το Παλιό Δημαρχείο, αίθουσες του “Μελίνα Μερκούρη” θα πρέπει να αξιοποιούνται κατάλληλα και να χτιστούν νέα κτίρια στο πάρκο “Μίνως“,
Πως θα ήταν να αποκτούσε η Ιεράπετρα μία Δημοτική πινακοθήκη; Δεν θα χρειαστεί να αγοράσουμε πίνακες του Μόραλη, του Τσαρούχη, του Παρθένη ή του Ρέμπραντ, του Σεζάν, του Βαν Γκογκ, του Πικάσο. Υπάρχουν δημιουργοί στη περιοχή μας, που δουλεύουν για την τέχνη χωρίς να το διαλαλούν. Θα είχαν τη διάθεση να φιλοτεχνήσουν έργα για την δημιουργία Δημοτικής Πινακοθήκης; Πως θα μάθουμε αν δεν ψάξουμε, αν δεν τους βρούμε;
Δεν είναι κακή η ιδέα για μία εξόρμηση – έκκληση σε δημιουργούς της νότιας Κρήτης, που ποτέ κανείς δεν υπολόγισε και δεν τους ρώτησε, αν είναι πρόθυμοι να δωρίσουν κάποια από τα έργα τους στη διάθεση του λαού της περιοχής.
Μουσεία υπάρχουν και σε αρκετά χωριά της Κρήτης όπως στην Άνω Βιάννο, το Λαογραφικό μουσείο. Στο Οροπέδιο Λασιθίου, στο χωριό Άγιος Γεώργιος, υπάρχουν τέσσερα μικρά μουσεία χωρισμένα σε θεματικές ενότητες: Το Κρητικό παραδοσιακό σπίτι (με στάβλο, κελάρι και κυρίως δωμάτιο, πόρτεγο), το Νεοκλασικό σπίτι (με σκρίνια, υφαντά και ξύλινα έπιπλα), Ενθυμήματα Ελευθερίου Βενιζέλου και Εκκλησιαστικά εκθέματα με ξυλόγλυπτα έργα. Δίπλα στους εκθεσιακούς χώρους λειτουργεί αναψυκτήριο, όπου ο επισκέπτης μπορεί να πάρει έναν καφέ.
Μήπως να πούμε: “Να το κάνουμε κι εμείς όπως στο Οροπέδιο Λασιθίου;”.
Μουσεία βρίσκονται και σε όλα σχεδόν τα μοναστήρια της Κρήτης. Τι κάνουμε λοιπόν στην Ιεράπετρα;
Θεματικό Πάρκο στην Ιεράπετρα
Το Μάρτιο του 2015 είχα στείλει σε ηλεκτρονική μορφή, σε όσα μέλη του τότε δημοτικού συμβουλίου διέθεταν e-mail, μία πρόταση για τη δημιουργία θεματικού πάρκου στη περιοχή της λίμνης των Μπραμιανών. Ένα κείμενο 50 σελίδων με φωτογραφίες. με θέμα την εξέλιξη της ανθρώπινης κατοικίας. Δεν περίμενα βέβαια την επόμενη ημέρα να αρχίσει να χτίζεται το πάρκο αλλά περίμενα από τη δημοτική αρχή ένα μήνυμα όπως: “Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας για την πόλη μας κ.λ.π.” και μετά η πρόταση μπορούσε να μπει μαζί με άφθονη ναφθαλίνη σε κάποιο ηλεκτρονικό συρτάρι. Δύο μόνο μέλη του δημοτικού συμβουλίου, ο Αντώνης Πετράς και ο Μανώλης Γερακιανάκης ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στη πρόταση. Έχουν περάσει 8 χρόνια από τότε.
Θεματικά Πάρκα – Υπαίθρια Μουσεία
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας υπάρχουν υπέροχα θεματικά πάρκα που είναι αφιερωμένα σε κάποιο θέμα.
1. Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα.
2. Υπαίθριο Μουσείο Νερού στην Έδεσσα.
3. Καστοριά. Πλάι στη λίμνη έχει δημιουργηθεί μία πιστή αναπαράσταση ενός προϊστορικού λιμναίου οικισμού με οκτώ φυσικού μεγέθους καλύβες πάνω σε πασσαλόπηκτες πλατφόρμες.
4. Το Μεταλλευτικό Πάρκο στην Άμφισσα βάζει τον επισκέπτη να γνωρίσει τη ζωή των μεταλλωρύχων. Το τρενάκι που χρησιμοποιούσαν οι μεταλλωρύχοι για τη μεταφορά του βωξίτη, γίνεται το μεταφορικό μέσο των επισκεπτών που μπαίνουν σε μια πραγματική υπόγεια στοά στην οποία ο χρόνος σταμάτησε στα μέσα του 20ού αιώνα.
5. Σιδηροδρομικό πάρκο στη Καλαμάτα με τις επτά ατμομηχανές, τους σταθμούς επιβίβασης και ένα σταθμαρχείο – αναψυκτήριο. Το Σιδηροδρομικό πάρκο έχει βραβευτεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Θα μπορούσε η Ιεράπετρα να αποκτήσει το δικό της Θεματικό Πάρκο; Ιδέες υπάρχουν. Υπάρχουν όμως αποφασιστικότητα, θέληση και όραμα για τη Ιεράπετρα;
Ένα παραδοσιακό ξύλινο καΐκι σε ανοιχτό χώρο της Ιεράπετρας, το οποίο θα μπορούν να επισκεφτούν μικροί και μεγάλοι, είναι μία ιδέα που μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Πόσοι γνωρίζουν ότι ένας συμπολίτης μας έχει, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Ιεράπετρα, έναν ζωολογικό κήπο που έχει δημιουργήσει με μεράκι;
Η λίμνη των Μπραμιανών αποτελεί ένα σημαντικό έργο που κατασκευάστηκε για την ύδρευση των καλλιεργειών της Ιεράπετρας. Τα πτηνά του ουρανού, που μπορεί να έχουν και περισσότερο μυαλό από τους ανθρώπους, δημιούργησαν έναν ξεχωριστό υδροβιότοπο. Πως ενημερώνεται ο περαστικός για αυτή την τεχνητή λίμνη; Υπάρχει μία ξύλινη παράγκα με προορισμό την ενημέρωση του κοινού, με την πόρτα πάντα κλειστή και κουρελιασμένα χαρτιά που κρέμονται πάνω σε σανίδες που έχουν αρχίσει να σαπίζουν. Μοναδική πηγή πληροφοριών, έχει απομείνει μία πινακίδα δίπλα στη παράγκα με αρκετά στοιχεία για τη λίμνη.
Η προβολή του πολιτισμού της Ιεράπετρας
Αρκετοί ξένοι αναφέρουν την περιορισμένη, έως ανύπαρκτη, προβολή της πόλης της Ιεράπετρας από τα μέσα ενημέρωσης, το διαδίκτυο και τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.
Υπάρχουν απόψεις ότι στον τομέα του πολιτισμού η Ιεράπετρα είναι ακόμα πίσω από εκεί που θα έπρεπε. Υπάρχει βέβαια η αρχαιολογική συλλογή, τα Κύρβεια, η ομάδα θεάτρου, το φεστιβάλ κινηματογράφου, οι πολιτιστικοί σύλλογοι κ.ά. Η Ιεράπετρα μπορεί να ανεβάσει τον πολιτισμό σε πολύ ανώτερα επίπεδα και να το κάνει γνωστό ευρύτερα και έξω από τα σύνορα της χώρας, με πολλούς τρόπους, ιδιαίτερα σήμερα στην εποχή του διαδικτύου.
Κρητική παραδοσιακή κουζίνα ή προτιμάμε την Κρήτη «αλά κρεμ» και «σως αλά έτσι»;
Εικόνα πρώτη. Μία οικογένεια από τη Γερμανία περιγράφει με τα καλύτερα λόγια τις εντυπώσεις της από ταβέρνα στην Ιεράπετρα που δοκίμασε ντάκο, αθερίνα, καλαμαράκια, τυροκαυτερή και άλλα με συνοδεία ρακής.
Εικόνα δεύτερη. Μία ελληνική παρέα κάθεται σε ένα εστιατόριο έξω από την πόλη και χαίρεται το περιβάλλον, τη θέα προς τη θάλασσα, το design των τραπεζιών, των καθισμάτων, των φωτιστικών και παίρνουν στα χέρια τους το Menu των φαγητών. Διαβάζουν: “φιλέτο κοτόπουλο “αλά έτσι” με κρέμα “αλά αλλιώς” και γαρνίρισμα “παραλλιώς”. Παραγγέλνουν το κοτόπουλο “το έτσι” και έρχονται μικρές μερίδες, χαμένες σε τεράστια πιάτα, με καλλιτεχνικά σχέδια σάλτσας που προσπαθούν να γεμίσουν τις άδειες περιφέρειες των πιάτων και για να χορτάσεις θέλεις τρεις μερίδες. Η τιμή παράλογα υψηλή.
Ο επισκέπτης όμως που έρχεται για να ζήσει το πνεύμα της Κρήτης, τη φιλοξενία, τα κρητικά φαγητά, δεν έρχεται για να φάει αυτά που φτιάχνουν στο κουλτουριάρικο εστιατόριο της γειτονιάς του, γιατί τότε θα έμενε στο σπίτι του. Εμείς όμως του σερβίρουμε τη Κρήτη “αλά κρεμ” με “σως αλά έτσι” και γαρνίρισμα “αλά αλλιώς”. Κακώς.
Υπάρχουν πολλές ζωντανές ιδέες: 1. Μαθήματα παραδοσιακής μαγειρικής, από το Δήμο, για τους επισκέπτες. 2. Προβολή Video σε αίθουσα για τον τρύγο – πάτημα σταφυλιών – κρασί – απόσταξη ρακής – συγκομιδή ελιάς – ελαιοτριβείο – η ζωή και η καλλιέργεια στο θερμοκήπιο. Στους θεατές στο τέλος, σε αίθουσα με τραπεζάκια, να προσφέρονται ντόπιοι μεζέδες και ρακή. Όλα με ένα λογικό εισιτήριο. Αυτά ήδη τα κάνουν σε οινοποιητικό συνεταιρισμό στο Ηράκλειο. Εμείς μπορούμε;
Πλατείες
Η Ιεράπετρα διαθέτει την κεντρική πλατεία και αυτή έχει παγκάκια χωρίς πλάτη που δεν είναι εργονομικά, καθόλου αναπαυτικά και σε διώχνουν μετά από λίγο. Το κριτήριο για την επιτυχία μιας πλατείας, είναι αν συγκεντρώνει ανθρώπους που κάθονται σε παρέες για να απολαύσουν το χώρο και κάτι τέτοιο δεν βλέπουμε να συμβαίνει. Τα παγκάκια είναι σε λάθος προσανατολισμό στη σειρά, σαν εμπορεύματα που περιμένουν κάποιο τρένο για να τα φορτώσουν και η πλατεία γίνεται ψυχρή και αφιλόξενη.
Η πλατεία των Μικρασιατών είναι ένας καλός χώρος που ομορφαίνει με το γλυπτό του μικρασιάτη πρόσφυγα αλλά το βράδυ η πλατεία δεν φωτίζεται και το γλυπτό μένει στο σκοτάδι. Τέτοια έργα χρειάζονται ειδικό φωτισμό με προβολείς.
Οι υπόλοιποι νέοι χώροι που διαμορφώνονται στο τμήμα της Ιεράπετρας που αναπτύσσεται και επεκτείνεται, μένουν άδειοι με τις πλάκες να χορταριάζουν και αποπνέουν εγκατάλειψη.
Η περιοχή της Ναυμαχίας
Στην Αρχαία Ρώμη σκηνοθετούσαν βίαιες αιματηρές μέχρι θανάτου μάχες σε πλοία, μεταξύ σκλάβων. Μετέφεραν δηλαδή στη θάλασσα, τις μονομαχίες μέχρι θανάτου όπως στο Κολοσσαίο. Ένα έργο με ιστορική σημασία, η Ναυμαχία δίπλα στα υπολείμματα των βυζαντινών τειχών της Ιεράπετρας, (φαίνεται ότι εκεί υπήρξε χώρος ναυμαχιών στην αρχαία πόλη). έχει παραδοθεί σήμερα στην αφάνεια και στην εγκατάλειψη. Αν περπατήσεις στη περιοχή της Ναυμαχίας το βράδυ, δεν θα δεις τα φώτα να ανάβουν και υπάρχει και εστία βρωμιάς. Η περιοχή θα μπορούσε να φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις και να διαθέτει χώρους για φαγητό. Η στρογγυλή πίστα με τη δεύτερη μικρότερη πίστα από πάνω, δημιουργούν δύο σκαλοπάτια και είναι επικίνδυνη αν χρησιμοποιηθεί σαν πίστα χορού. Η ναυμαχία πρέπει να ζωντανέψει. Πως θα σας φαινόταν ένα ομοίωμα αρχαίου ρωμαϊκού πλοίου (24 μ. μήκος και 3 μ. πλάτος), δεμένου στη λίμνη της Ναυμαχίας που να μπορούν να επισκέπτονται μεγάλοι και παιδιά και μία ενημερωτική πινακίδα σε 3 – 4 γλώσσες; Εργαλεία μας: Τα κατασκευαστικά σχέδια του πλοίου (άφθονα στο Internet), οι καραβομαραγκοί μας και ένας πλήρης φάκελος στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ακατόρθωτο; Η Λαμία έχει ομοίωμα αρχαίου ελληνικού πλοίου σε μια πλατεία της, ενώ στη παραλία του Βόλου λικνίζεται ένα ξύλινο ομοίωμα του μυθικού πλοίου “Αργώ”. Πως τα κατάφεραν εκεί;
Το πάρκο Μίνως
Ένας χώρος που δημιουργήθηκε εκεί όπου υπήρχε το εργοστάσιο επεξεργασίας προϊόντων ελαιολάδου – σαπωνοποιίας. Ο χώρος ουσιαστικά διαθέτει ένα κυλικείο και ένα ανοιχτό θέατρο αλλά δεν υπάρχουν άλλα κτίρια που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στο βάθος του πάρκου και να στεγάζουν μία δημοτική πινακοθήκη, ένα Λαογραφικό μουσείο, ένα χώρο εκθέσεων κ.λ.π. Οι χώροι του πάρκου είναι σπάταλα δοσμένοι σε παρτέρια και διαδρόμους. Στην πρόσοψη του πάρκου, πλησιάζοντας σε σκοτεινή γωνιά τη νύχτα, σου έρχεται η οσμή από τα υγρά απόβλητα ανθρώπων και σκύλων. Υπάρχουν και άλλα σκοτεινά σημεία στο πάρκο. Οικονομία στο ρεύμα άραγε; Είναι κρίμα επειδή αναιρείται η ομορφιά του πάρκου.
Πράσινο
Τα δέντρα λείπουν από την Ιεράπετρα. Οι νέες πλατείες που διαμορφώνονται στην επέκταση της πόλης, πρέπει να γεμίσουν από δέντρα. Στους δρόμους όπου τα πεζοδρόμια έχουν αρκετό πλάτος πρέπει να φυτευτούν δέντρα. Οι ζαρντινιέρες της οδού Ηλέκτρας Αποστόλου πρέπει να γεμίσουν από μία σειρά δέντρων που ίσως προβλέπονται.
Πρώιμα οπωροκηπευτικά: Το μεγαλύτερο τρένο του κόσμου
Η Ιεράπετρα παράγει το 1\4 των θερμοκηπιακών καλλιεργειών της Ελλάδας. Μία γυναίκα που νοιάζεται για την Ιεράπετρα, μου περιέγραψε μία ιδέα της: Ο Δήμος Ιεράπετρας, με συνεργασία ή όχι ιδιωτών, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα εργαστήριο επεξεργασίας των κηπευτικών προϊόντων (όπως χυμός ντομάτας, σάλτσα ντομάτας κ.λ.π.), κονσερβοποίησή τους και διάθεση στην αγορά. Το εργαστήριο μπορεί να είναι επισκέψιμο και να διαθέτει χώρο υποδοχής, ξενάγηση στη διαδικασία επεξεργασίας και χώρο έκθεσης και πώλησης των προϊόντων. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν οικογενειακές επιχειρήσεις που κονσερβοποιούν κηπευτικά και φρούτα, η Ιεράπετρα δεν μπορεί; να το κάνει; Έχουμε την πρώτη ύλη που ταξιδεύει καθημερινά σε πάνω από 1.000 τόνους για εξαγωγή, στο μεγαλύτερο τρένο του κόσμου που για βαγόνια έχει φορτηγά. Αν δεν μπορεί η Ιεράπετρα τότε ποιός μπορεί; Παραγωγή λοιπόν ενός νέου προϊόντος και προβολή του.
Και τώρα;
Ιδού λοιπόν πεδίον αγώνων ανοικτό, για τα πρόσωπα και τις παρατάξεις που διεκδικούν το Δήμο της Ιεράπετρας. Αφήνω εκτός, το θέμα του Νοσοκομείου της Ιεράπετρας που πρέπει να αποτελεί διαρκή στόχο του Δήμου και έχουν γραφτεί πολλά γι’ αυτή την ανοιχτή πληγή της πόλης.
Τα πρόσωπα, γυναίκες και άντρες, που θέλουν να παίξουν ρόλο στη ζωή και στο μέλλον της Ιεράπετρας, θα έχουν 5 χρόνια μπροστά τους, για να δώσουν κάποια από αυτά που λείπουν, αυτά που δεν είναι πολυτέλεια αλλά ζωτική οικονομική ανάγκη και πνευματική ανάσα για τη πόλη, τα χωριά και τους κατοίκους τους.
Ευχόμαστε οι πιο άξιοι, ικανοί και έχοντες όραμα για τη νοτιοανατολική Κρήτη, να βρεθούν στις θέσεις που συλλογικά θα αναλάβουν το τιμόνι, τη πυξίδα και τις μηχανές της Πόλης.
Βίρα τις άγκυρες και να χαράξουμε ρότα για την Ιεράπετρα.
Κώστας Τσελάς