Το 3ο Γυμνάσιο Ιεράπετρας απέσπασε το 3ο βραβείο στην κατηγορία «Ποιήματα» στον 6ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό της ΠΔΕ Σερρών με θέμα: «ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ, ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ». Το πρόγραμμα τελεί υπο την αιγίδα της Ελληνικής επιτροπής για την UNESCO.
Στον διαγωνισμό πήραν μέρος 136 σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γενικής και ειδικής αγωγής, από Ελλάδα, Κύπρο και Ομογένεια (Αυστραλία). Οι μαθητές που συμμετείχαν ήταν περίπου 7.000 με 1100 μαθητικές δημιουργίες με την καθοδήγηση και εποπτεία 350 εκπαιδευτικών.
Από το 3ο Γυμνάσιο Ιεράπετρας βραβεύτηκαν δύο (2) από τους πέντε(5) συμμετέχοντες μαθητές. Η μαθήτρια της Γ΄ τάξης του 3ου Γυμνασίου Ιεράπετρας Μαρίνα Πυθαρούλη και η μαθήτρια της Β΄ τάξης του 3ου Γυμνασίου Ιεράπετρας έγραψαν για τις ανάγκες του παραπάνω διαγωνισμού έμμετρο κείμενο (μαντινάδα) με κύριο θέμα τον Ποντιακό Ελληνισμό.
Τα κείμενα των μαθητριών ενθουσίασαν την επιτροπή αξιολόγησης του διαγωνισμού και αξιολογώντας το μήνυμα που θέλησαν να περάσουν τα παιδιά μέσα από τα κείμενά τους και την πρωτοτυπία των κειμένων τους απένειμε σε αυτές το τρίτο βραβείο για την κατηγορία ποίημα.
Την εποπτεία και καθοδήγηση για τις μαθητικές δημιουργίες καθώς και τη φροντίδα της συμμετοχής στον διαγωνισμό είχε ο καθηγητής Θεολόγος κ. Δημήτριος Χοϊλούς, ο οποίος μίλησε σήμερα στο Ράδιο Λασίθι για την προετοιμασία με τους μαθητές ώστε και οι ίδιοι να γνωρίσουν καλύτερα αυτή την όψη του ελληνισμού και τελικά να καταφέρουν να την αποτυπώσουν με λέξεις και ομοιοκαταληξίες στο χαρτί.
Ακούστε τη συνέντευξη:
Τα ποιήματα που διακρίθηκαν
Ο ΠΟΝΤΟΣ
Ο Πόντος ζει και δεν ξεχνά την ημερομηνία
Που χάθηκαν τόσες ζωές με τη γενοκτονία.
Στον Πόντο βίωσαν σφαγές μαρτύρια και πόνο
Κι αντί για όπλα λάβαρο είχαν την Πίστη μόνο.
Κι η Παναγία η Σουμελά ήκαμε εξορία
βία, ορφάνια, προσφυγιά έγραψαν ιστορία.
Στην Τραπεζούντα κοτσαρι χορευουνε οι μνήμες
Ελλήνων που εξορίστηκαν για άγνωστες πατρίδες.
Το Μάη τσι δεκαεννιά ψυχρή δολοφονία
Βιώσανε οι Πόντιοι με τη γενοκτονία.
Εκατόν τρία πέρασαν χρόνια λησμονημένα
Αλλά ο Πόντος δεν ξεχνά Τι έχει περασμένα
Η φλόγα της ανάμνησης Του Πόντου δε θα σβήσει
Γιατί αθώα θύματα Τ’ αιμα τους έχουν χύσει.
Ένα κομμάτι Ελληνισμού στο Πόντο ζει για πάντα
Γιατί θυσία γίνανε τα νήπια στη Σάντα
Στη Σάντα νεκροφίλησαν μανάδες τα παιδιά τους
Που στο βωμό τσι Λευτεριάς Έκοψαν τα φτερά τους.
Θρήνος, οδύνη, σπαραγμός στοιχειώσανε τη Σάντα
Απ’ τις μανάδες που ‘χασαν τα σπλάχνα τους για πάντα.
Κάθε Ρωμιός που έζησε ξεριζωμό και πόνο
Γνωρίζει τι θα πει καημός Για την πατρίδα μόνο.
Ελένη Λιανάκη (Β2)
ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ
Οι καρδιές του Πόντου δε ξεχνούν
Την ρωμιοσύνη
Που τρεις χιλιάδες χρόνια πριν
Ξεριζωμός ΄χε γίνει
Γενοκτονία εγήνικε
Δεκαεννιά του μήνα
Και πόσοι άνθρωποι πήγανε
Αδίκως μες στο μνήμα
Ω Παναγία μου Σουμελά
Και συ Περιστερώτα
Και Αι Γιώργη Βαζελώνα μου
Δώστε στον κόσμο φώτα.
Μαρίνα Πυθαρούλη (Γ4)