Ανεξήγητη συνεχίζει να παραμένει η αδράνεια και έλλειψη διεκδικητικότητας των Ελαιοπαραγωγών σε όλη την χώρα, για όλα όσα σε βάρος της ελαιοκαλλιέργειας σχεδιάζονται με το νέο στρατηγικό σχέδιο για την ΚΑΠ.
Όπως και σε προηγούμενα ΕΛΑΙΟΝΕΑ αναφέρθηκε η Ελαιοκαλλιέργεια, η οποία ήταν η πρώτη καλλιέργεια που ενισχύθηκε με την ΚΟΑ Ελαιολάδου από το 1966, σήμερα με τους σχεδιασμούς που γίνονται φαίνεται να βρίσκεται υπό κατάργηση. Οι ενισχύσεις που προβλέπονται για τους ελαιοπαραγωγούς είναι αντιστρόφως ανάλογες με τον συνολικό αριθμό τους. Αυτό φαίνεται καθαρά από στοιχεία του ΟΣΔΕ (Πιν.1) σύμφωνα με τα οποία οι ελαιοκομικές εκμεταλλεύσεις ενώ αποτελούν το 40% περίπου του συνόλου των γεωργικών εκμεταλλεύσεων της χώρας απολαμβάνουν μονό το 20% περίπου του συνόλου των ενισχύσεων.
Επομένως το ΥπΑΑΤ, όπως πληροφορούμαστε (Agrenda 11.12.21), σωστά συζητά την πρόταση του ΣΕΔΗΚ και άλλων φορέων για ένταξη της ελαιοκαλλιέργειας σε μια χωριστή, 4η αγρονομική περιφέρεια.
Και αυτό γιατί εκτός από την κατάφωρη αδικία που υφίστανται οι ελαιοπαραγωγοί, όπως με υπόμνημα του ο ΣΕΔΗΚ προς το ΥπΑΑΤ έχει υπογραμμίσει, οι ελαιώνες, αποτελούν το κυριότερο όπλο για την επιτυχία των στρατηγικών «από το χωράφι στο τραπέζι» και «βιοποικιλότητα» που σχεδιάζει η ΕΕ.
Και αυτό γιατί, όλοι γνωρίζουν ότι:
– Το φυτικό κεφάλαιο των ελαιώνων, τα ελαιόδεντρα, έχουν απαιτήσει μόχθους γενεών για να δημιουργηθούν και είναι πολλαπλάσιας αξίας του εδάφους. Επομένως οι ελαιώνες δεν πρέπει να συγκρίνονται με άλλες καλλιέργειες, ούτε πολύ περισσότερο με βοσκότοπους και πρέπει να αποτελέσουν ειδική αγρονομική περιφέρεια .
-Οι παραδοσιακοί δύσβατοι ελαιώνες έχουν υψηλή περιβαλλοντική αξία αλλά και υψηλό κόστος καλλιέργειας. Έτσι, εγκαταλείπονται και γίνονται παρανάλωμα των πυρκαγιών με πλείστες περιβαλλοντικές συνέπειες. Επομένως πρέπει να προστατευτούν και υποστηριχτούν με την νέα ΚΑΠ όπως θα κάνει και η Ισπανία
– Η περικοπή ενισχύσεων των ελαιοπαραγωγών με κάτω από 4 στρέμματα, είναι και άστοχη και άδικη και πρέπει να σταματήσει και ρυθμιστεί η υπαγωγή τους στα μέτρα που συζητήθηκαν στην ΕΕ για μικρούς παραγωγούς
*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά άδεια του (nmixel@otenet.gr)