Σε μερικές μέρες θα έχει κλείσει ένα εξάμηνο από το τραγικό γεγονός που στοίχισε τη ζωή σε μια 47χρονη Σλοβένα η οποία τη νύχτα της 30ης Οκτωβρίου κοιμόταν μαζί με το σύζυγο και το παιδί της σε ένα από τα πολλά μικρά τουριστικά καταλύματα της Αγιά Φωτιάς στην Ιεράπετρα.
Ο ογκώδης βράχος που αποκολλήθηκε από την πλαγιά και ισοπέδωσε ότι βρήκε μπροστά του κατέληξε στην αμμουδιά και παραμένει εκεί ως άλλο ένα βουβό μνημείο, το οποίο μαζί με όλα τα υπόλοιπα που βρίσκονται δίπλα (και από πάνω) του, θα υπενθυμίζουν το τίμημα του πανέμορφου άγριου τοπίου της περιοχής.
Μαζί τους και μια επιχείρηση που καταστράφηκε, και είναι άγνωστο αν και πότε θα καταφέρει να επιδιορθώσει την μεγάλη ζημιά ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει ξανά.
Μετά το δυστύχημα ο δρόμος που οδηγεί στο τελευταίο κομμάτι της παραλίας έχει «τυπικά» κλείσει με ειδική σήμανση να προειδοποιεί πως απαγορεύεται η διέλευση εξαιτίας κινδύνου κατολίσθησης.
Τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν το τελευταίο εξάμηνο από τις αρμόδιες υπηρεσίες και κυρίως από τον Δήμο Ιεράπετρας στον οποίο αναλογεί το μεγαλύτερο τμήμα της διαχείρισης της περιοχής, δεν έχουν φέρει καμία πρακτική αλλαγή με αποτέλεσμα ολόκληρη η περιοχή να αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα.
Η συνεργασία με το κρατικό ΕΑΓΜΕ για την μελέτη και αποκατάσταση της ζημιάς στην περιοχή δεν προχώρησε και η πρόθεση της δημοτικής αρχής να αναθέσει σε ιδιώτη γεωλόγο μηχανικό τις σχετικές εργασίες βρίσκεται προς το παρόν «στα χαρτιά». Πρακτικά αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να γίνει κάποια τεχνική παρέμβαση σε συγκεκριμένα προβληματικά σημεία βράχων της πλαγιάς που να διασφαλίζει την ασφάλεια όσων κινούνται στα 300 τελευταία μέτρα του τσιμεντόδρομου που οδηγεί στην παραλία και στο πλάι του οποίου βρίσκονται αρκετές τουριστικές επιχειρήσεις.
Η δυσκολία της αντιμετώπισης του προβλήματος δεν είχε γνωστοποιηθεί στους επιχειρηματίες της περιοχής οι οποίοι το τελευταίο διάστημα επανειλημμένα έχουν εκφράσει τα παράπονά τους όχι μόνο απέναντι στο ενδεχόμενο μιας χαμένης τουριστικής χρονιάς, αλλά και μιας χρονιάς την οποία δεν υπολόγιζαν ότι μπορεί να χάσουν.
Ο Δήμαρχος Ιεράπετρας σε δηλώσεις του στο Ράδιο Λασίθι πριν δύο εβδομάδες είχε ανακοινώσει την απόφασή του να αναλάβει τις πολιτικές και όποιες άλλες ευθύνες του αναλογούν ώστε, χωρίς να έχουν γίνει τεχνικές εργασίες και σε συνεννόηση με τη νομική υπηρεσία του Δήμου να επιτραπεί ένας τρόπος λειτουργίας της περιοχής τον οποίο θα παρουσίαζε άμεσα.
Η δέσμευση αυτή δεν υλοποιήθηκε και ίσως ήταν ανέφικτο να υλοποιηθεί εξ’ αρχής. Η υπογραφή σε μια τέτοια απόφαση σίγουρα μετράει περισσότερο από άλλες.
Πλέον, έξι μήνες μετά, και με όλα τα παραπάνω ως δεδομένα φαίνεται πως ξαναγυρνάμε πάλι στην αρχή. Πρόθεση της δημοτικής αρχής είναι να απομακρύνει τις απαγορευτικές πινακίδες και όπως «τυπικά» έκλεισε ένας δρόμος ασαφούς ιδιοκτησιακού καθεστώτος (και ευθύνης) το ίδιο «τυπικά» να ξανανοίξει ώστε να επιτραπεί η πρόσβαση, όπως γινόταν τόσα χρόνια.
Είναι σίγουρο πως η παραλία και η περιοχή θα παραμείνουν όσο όμορφες ήταν πάντα και χιλιάδες επισκέπτες θα βρεθούν στην Αγιά Φωτιά, είτε αν χρειαστεί να περπατήσουν λίγο παραπάνω μέσα από το ποτάμι, είτε αν περάσουν κάτω από τα γκρεμισμένα καταλύματα.
Αυτό δεν είναι και το ζητούμενο άλλωστε;