Ήμουν δεν ήμουν 8 χρόνων κι όπως ανεβοκατέβαινα τα σκαλιά στις στράτες του χωριού μου πάντα με φώναζε μια αγαπημένη γειτόνισσα η Βαγγελιά η Ματζαράκη και μου έλεγε: Έλα παιδί μου να σε φιλέψω και να σου πω και για τον Άη Γιώργη..και έβγαζε από την τσέπη της καραμέλες καθόμουν στο πεζούλι και άρχιζε να λέει όχι μόνο για τον Άη Γιώργη αλλά και άλλα πολλά και πολύ λυπάμαι που ήμουν μικρή και δεν μπορούσα να τα καταγράψω.
Εντυπώθηκαν όμως στην ψυχή μου..και τα μετέπειτα χρόνια έψαχνα να το ξαναβρώ το δημώδες του Αη Γιώργη στην αυθεντική κρητική του διήγηση αλλά οι γιαγιάδες του χωριού που ασχολούνταν με αυτά αποσπέριζαν πια στη γειτονιά των αστεριών.Πολύ πρόσφατα κι εντελώς τυχαία συνάντησα τη γιαγια Μαρία στους Μύθους Ιεράπετρας.Η Ζωή της σενάριο για κινηματογραφική ταινία, οι διηγήσεις της ένα παραμύθι που κουρελιάζει κάθε παραμύθιασμα καιρών και ανθρώπων..Πηγαίνει ολομόναχη κάθε χρόνο στη Νέα Μάκρη να προσκυνήσει τον άγιο Εφραίμ και μάλιστα μου περιέγραψε όλο το ταξίδι..κι είναι θαυμαστό πως μια γυναίκα 90 και χρόνων άφοβα και πιστά ακολουθεί παντού και πάντα το μονοπάτι της καρδιάς της. Μα Πίστη καρδιακή είναι να πιστεύεις αυτό που δεν βλέπεις, κι η ανταμοιβή είναι να δεις αυτό που πιστεύεις.
Ιερός Αυγουστίνος, 354-430
.